Dodane przez w Historia mody | 0 komentarzy
Moda lat 40.
Lata 40. XX wieku były bardzo burzliwym okresem w historii mody. Ówczesna moda dyktowana była przede wszystkim przez realia II wojny światowej, które wiązały się z ciągłą walką o przetrwanie. Do 1945 roku ubiór posiadał jedynie rolę funkcjonalną i szyło się stroje z tego, co miało się akurat pod ręką.
Trendy w modzie zaczęły kształtować się dopiero w drugiej połowie lat 40. Czym zatem charakteryzował się styl lat powojennych?
Stroje
Na początku lat 40. w Europie panowała moda na skromne ubrania. Kobiety unikały noszenia biżuterii czy innych dodatków. Podczas wojny myślano bardziej o przeżyciu niż o tym, co się nosi. W 1945 roku modne były przefarbowane mundury, kufajki, bluzki przerobione z męskich koszul czy angielskie bluzy wojskowe. Najbardziej poszukiwanymi butami były oficerki. Pod koniec lat 40. Polki szalały za spódnicami w kratkę, a także kostiumami w pepitkę.
W USA było inaczej. Amerykańskie stroje lat 40. charakteryzowały się podkreślaniem talii. Szyte wówczas sukienki, spódnice czy bluzki musiały być dopasowane w pasie. Talię osy zaznaczano zazwyczaj paskiem lub podkreślano gorsetem. Długość spódnic była skromna, zazwyczaj kończyła się na połowie łydki. Dominowały dwa rodzaje sukienek: zwiewne i rozkloszowane oraz ładnie układające się na linii bioder, bardzo kobiece i dopasowane tuby. Wybierając suknię wieczorową, panie decydowały się na tę z odkrytymi plecami i ramionami. Na co dzień wybierano proste bluzki z kołnierzykami, a także dopasowane w talii marynarki. Najczęstszymi dodatkami do stroju były kapelusze i ozdobne paski. W ramach biżuterii noszono klipsy lub skromne naszyjniki. Wtedy właśnie po raz pierwszy w sklepach pojawiły się nylonowe rajstopy (tylko w Ameryce). W Europie natomiast panie musiały domalowywać sobie farbkami bądź kredką do oczu linie, przypominające szew na pończosze. Albowiem cały jedwab szedł na produkcję spadochronów. Po 1947 roku hitem w modzie stały się selfiksy – beżowe lub popielate i grubo tkane z wełny.
Buty
Dominowały te na słupku lub korku i o okrągłych czubkach.
Makijaż
To przede wszystkim usta w kolorze ciemnej, przygaszonej czerwieni, blada cera, starannie wyregulowane, lekko podkreślone kredką brwi, delikatnie umalowane oczy, górna powieka często podkreślona za pomocą kreski eye-linera (opadająca, lecz nieprzedłużona) i rumiane policzki.
Fryzury
Charakteryzowały się starannością ułożenia oraz kobiecością. Najmodniejszym trendem w ówczesnych fryzurach były fale lub misternie i fantazyjnie upięte koki. Włosy miały być gęste, zdrowe i błyszczące. Okalając twarz kobiety lat 40., stawały się jej najpiękniejszą ozdobą.
Ikony stylu lat 40.
Panie wzorowały się przede wszystkim na stylu pięknej amerykańskiej aktorki – Avy Gardner, która ubóstwiała błyskotki i wyszukane kreacje. Bardziej naturalna i skromniejsza od niej była druga ówczesna ikona mody – Ingrid Bergman. Pod koniec lat 40. zadebiutował młody i zdolny projektant mody – Christian Dior, który to całkowicie zerwał z wojennym ascetyzmem i kompletnie zmienił wizerunek kobiety ówczesnego okresu. Panie zyskały podkreśloną gorsetem talię oraz modne, wydłużone i usztywnione płótnem spódnice.